22 november 2019

De op één na laatste dag alweer. In ieder geval de laatste echte klusdag. Morgen alles al zoveel mogelijk inpakken en inladen, zodat ik zondag vroeg kan wegrijden.
De wc-muren moesten gevoegd. Het bleek een zware klus met al die vervelende hoekjes, pijpjes, etc. In alle kleine gaatjes kwam ik niet met de speciale spatel en heb ik het met mijn vingers gedaan waardoor ik één ontvelde vinger heb, maat ik zou niet geweten hebben hoe er anders bij te kunnen. Het schoonmaken van de voegen bleek een nog groter karwei. Normaal gesproken veeg je dat met een natte spons zo weg, maar dit voegmiddel was best taai en ik moest behoorlijk schrobben om de voegen netjes strak te krijgen. Bovendien kwamen Maria en Annemieke tegen tweeën en hebben we gezellig thee gedronken. Ze waren net weg en ik was weer begonnen met sponsen toen Annemieke er weer was, want Kees, de makelaar, stond om de hoek om foto’s van het middelste huis te maken, wat in de verkoop komt. Als ik wilde kon ik meteen even binnen kijken. Van de buitenkant kende ik het al, want ik loop daar iedere dag tussen de middag met de honden. Ik was wel geïnteresseerd en ben meteen meegegaan om te kijken en heb de honden alleen binnengelaten. Het is een leuk huis, maar ze vragen er € 71.000 voor. Je hoeft er niet veel aan te doen, alleen wat schilderwerk en dan kun je er zo in. Alles dubbel glas en vloeren keurig, zolder helemaal afgetimmerd, etc. En 1300 m2 tuin. Maar binnenkort komt er nog een huis op de site in een dorpje niet ver hier vandaan dat een heel stuk goedkoper is. Daar ga ik morgen eens langs rijden. Kees was er nog niet binnen geweest en het staat al heel lang leeg dus geen idee hoe de staat is. Wel een schattig dorpje en het huis staat er middenin. Op Google Earth zag het er leuk uit, alleen de achterkant kun je daar niet op zien.
Toen ik terug binnen kwam vond ik het al erg stil, normaal staat Bobby te blaffen als ik even weg ben. Niet verwonderlijk, want ze waren heel stout geweest en ik stom. Nu de verwarming het goed doet gebruik ik de koelkast in de caravan meer en ik had de spullen van de lunch in een kratje op de afvalbak gezet, maar nog niet weggebracht. Je raadt het al, ze hebben zich tegoed gedaan aan klein halfvol kuipje margarine, een paar plakjes worst en een stukje bourgondische kaas! Ze keken ook heel schuldbewust. Ik kon uiteraard niet boos worden. Het was mijn eigen schuld. Weer verder met het toilet. Uiteindelijk nog een keer of twee gesopt en is de grauwsluier grotendeels weg. Ik ben nog niet tevreden, maar zet de volgende periode dat ik hier ben wel de puntjes op de i. Ik heb deze week lang genoeg in de toiletruimte gewerkt. Gisteren wat foto’s geplaatst bij mijn verslag van zoals het er hier nu uitziet. De foto’s van voor het opknappen kreeg ik er niet meer op. Internet is hier veel te traag. Ik probeer dat thuis nog wel een keer.
Zoals gezegd nog één dag hier en ik moet de tegels met de fout nog even wegbrengen en verder doe ik het rustig aan, zodat ik uitgerust ben voor de terugreis. Coco en Gijs heb ik vanavond al uit de grote kooi in de kleine reiskooi gelokt en de grote kooi schoongemaakt.
Dit is dus het laatste verslag van deze periode. Volgend jaar verder.