Deze keer niet zo vroeg op, half acht. Mooi, is het al licht wanneer ik de honden uitlaat.
Na het ontbijt de kast, die als badkamermeubel gaat dienen, uit de schuur naar de woonkamer gebracht. Gelukkig is hier een antieke hele grote steekwagen blijven staan en dat maakt dat deze klus niet zo zwaar is. Eerst maar eens de achterste poten vastgezet. Die zaten met 2 spijkers vast, maar door al het vervoer waren ze los gaan zitten. Toen geschuurd en met glasscherven (er lag nog een ruitje in de schuur) afgekrabd en vervolgens een eerste verflaag gegeven. Was toch best een klus en pas rond een uur of één ermee klaar. Morgen nog een laag en dan kan hij pas afgewerkt worden wanneer er één of twee waskommen zijn. Na de lunch kippen verzorgd en naar de badkamer. Deze helemaal leeggehaald om de muren te gaan schilderen. Echter de tegels achter de wastafel lopen net zover door als de nieuwe tegels moeten komen. Er moet dus een stukje achter die tegels geschilderd worden. Dan maar eerst die tegels eraf, het behang onder de wastafel kwam ook los en dus helemaal verwijderd. Vervolgens de hele vieze plastic plinten verwijderd en de tegels tegen de badombouw, want die zaten al los en kwamen nu met de plinten ook mee. Zit ik ineens in een sloopklus😂. Alle buizen geschuurd en de muren, alsmede raamkozijnen schoongemaakt. Alle rotzooi opgeruimd.
Inmiddels was de buurman thuisgekomen en ik was van plan om de buren wat eieren te geven, want de kippen leggen 2 à 3 eieren per dag en zoveel kan ik er niet op. Ik wilde al eerder gaan, maar zag dat hij niet thuis was en wist niet of de buurvrouw ook mee was. Nu was hij er wel en ben ik er eerst naartoe gegaan, want zometeen is het al donker. Hij deed zelf open en was zeer verrast (ik kreeg zelfs kussen op mijn wangen als bedankje, iieeek, met dat gezicht volgesmeerd met makeup). Er was nog een man in huis, maar de buurvrouw niet. Hij vertelde dat zijn moeder (ik dacht al wel dat het zijn moeder was, maar wist het tot nu toe niet zeker) in het ziekenhuis was opgenomen en dat het niet best ging. Hij zou mij op de hoogte houden. Ik bedenk altijd allerlei scenario’s hoe ik moet reageren in ‘t Frans, maar op dit scenario had ik niet gerekend en dan sta ja toch min of meer met je mond vol tanden. Even later weet ik wel wat ik had moeten zeggen, maar daar heeft hij niets aan.
Terug binnen met het eten koken begonnen en terwijl dat op staat een begin gemaakt met de badkamermuur te schilderen. Dat ging vlot op de buizen van de verwarming en de gastoevoer na. Die heb ik na het eten nog gedaan en de badkamer weer ingericht.
Nu zo naar bed, want morgenochtend kan (!) Engie al om 08.00 uur voor de deur staan. Verwacht het niet, maar ja, je kunt het niet weten. Immers bij het water aansluiten was die man ook veel te vroeg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten