Zondag. Af en toe motregen en tussendoor wat opklaringen. Gestofzuigd en gedweild, want doordat Bailey gisteren in de tuin geweest is staan er veel modderpoten in de keuken ondanks dat ik ze afgeveegd heb. Na de lunch met Bailey een stukje gelopen. Helaas in de motregen dus niet zo ver. In de loop van de middag klaarde het dusdanig op dat ik toch nog even de tuin in ben gegaan. Wat takken uit de heg gehaald en een beetje bijgeknipt. De rechterkant van de kippenren ingekort tot op een meter hoogte. Ik vond die lange palen en grote deur erg rommelig staan. Nu kun je de ren, althans de rechterkant, niet meer van de weg af zien. Bailey was enorm aan het rondrennen door de tuin. De garage zover aan kant gemaakt zodat de auto er in zou kunnen. Dat geprobeerd, maar helaas de auto is te breed. De achterkant zou er op 2 cm in de breedte na in kunnen, maar de spiegels absoluut niet. Jammer, geen probleem. Om een uur of vier weer naar binnen. Bailey ging naast me op de bank slapen zoals hij vaak doet. Om 5 uur staat hij plotseling op en loopt met zijn kop tegen de verwarming. Ik pak hem bij zijn halsband en breng hem naar de keuken. Net op tijd, want hij krijgt een epileptische aanval. Meteen daarna 2 ampullen diazepam rectaal ingespoten. Echter het helpt niet, hij krijgt er nog 2 en een half uur later weer twee. Dan wordt hij wat rustiger en heb ik de hoop dat het voorbij is. Omdat hij weer rond gaat lopen en zijn kop overal tegen stoot zet ik hem in de bench. Hij gaat liggen en lijkt in slaap te vallen. In de tussentijd, terwijl Bailey af en toe ligt te huilen/jammeren, belt de Zwitserse man. Ik vertel hem dat Bailey net bij ligt te komen van epileptische aanvallen. Hij wil eigenlijk alleen weten of Bailey samen met een kleine hond kan. Dat weet ik dus niet want ik ben niet bij iemand met een kleine hond geweest. Ik mail meteen ook Hands4Paws en meldt het telefoongesprek en de aanvallen van Bailey. Ik heb nu ook voorgesteld of het niet beter is om hem in te laten slapen. Ik vind het iedere keer moeilijker om de aanvallen mee te maken. Hij lijdt echt op dat moment en ik denk dat het komt omdat ik me steeds meer aan hem hecht dat ik er meer moeite mee heb. Om een uur of kwart voor zeven staat Bailey op en krijgt vervolgens weer twee aanvallen. Ik weet inmiddels niet wat te doen en bel de dierenarts. Ik moet hem nog een ampul diazepam geven. Dat had ik 20 minuten na de eerste ampullen moeten doen. Dat was ik vergeten. Meteen gedaan en gelukkig hij werd rustiger. Na weer een half uur zijn kussen, dat hij natuurlijk nat geplast heeft, uit de bench gehaald en in de was gedaan. Na weer een poosje lijkt het over te zijn en geprobeerd hem een beetje eten met zijn druppels te geven. Dat at hij op dus was zijn bek weer ontspannen. Nog wat gedronken en hem uit de bench gehaald, maar nog aan de lijn gehouden om te voorkomen dat hij overal tegenaan loopt. Hij ging al vrij snel op het vloerkleed liggen en bleef rustig. Na een poosje kon ik hem overhalen om op de bank te komen liggen. Het is koud op de grond en hij lag te bibberen. Vervolgens lekker bij me liggen slapen. 't Was weer enerverend ofwel heel vermoeiend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten