15 januari 2021

Weer een gebroken nacht. Bailey bleef op de bank slapen toen ik naar bed ging. Om half vier moest ik naar het toilet en toen ik weer in bed lad hoorde ik Bailey wakker worden. Ik lag nog even te luisteren wat hij deed en verwachtte dat hij naar de slaapkamer zou komen. Dat gebeurde niet en opeens rook ik een ongelooflijke stank. Snel mijn bed uit en jawel, hij had de hele keuken onder gepiest en gepoept. Kennelijk was hij 1x naar de deur gelopen, wat ik dus niet opgemerkt heb en heeft toen maar alles in de keuken gedaan. Afijn, eerst poten schoongemaakt en hem in de slaapkamer opgesloten en toen opgeruimd en gedweild. Hij was daarna nog een hele tijd druk, heen en weer lopen, zeuren op mij springen en er weer af, enz. Ik hield mij heel stil en het licht uit en uiteindelijk ging hij op mijn voeten slapen. 

Ik kon nog een poos niet slapen en heb besloten de handdoek in de ring te gooien. Ik heb meteen een mail gestuurd naar de organisatie in Hongarije met een kopie naar de Duitse organisatie dat ik Bailey wil teruggeven, althans niet meer voor hem wil/kan zorgen hoe moeilijk ik dat ook vind. Hij is mijns inziens niet opvoedbaar en waarschijnlijk, misschien door de epilepsie, geestelijk niet in orde. Het is niet meer te doen. Ik kan niet normaal aan tafel eten, niet alleen naar het toilet of douchen, geen klusjes doen, zelfs schoonmaken gaat heel moeilijk. Hij is 's morgens urenlang niet rustig te krijgen. Mijn planten zijn kapot, overal zitten krassen op. Hij bijt dan overal in en is niet voor rede vatbaar. Niet met zachte hand, maar zeker niet met harde hand. Ik was al heel moe, maar na deze 2 nachten helemaal gesloopt en mijn geduld raakt op. Zo jammer. Als hij eenmaal rustig is, is het de liefste hond die je kunt wensen. Al moet ik dan wel op de bank zitten, zodat hij tegen me aan kan liggen. Dan zijn mijn handen weer gebonden. Ook buiten sloopte hij de paar planten die ik heb staan en dat geeft ook geen hoop voor de aanleg van een nieuwe tuin. Ook zie ik in de nabije toekomst geen kans om op visite te kunnen gaan of visite te ontvangen met een hond die constant tegen iemand opspringt en niet tot bedaren is te brengen.
Een moeilijke en verdrietige beslissing, maar onvermijdelijk.
Vanmorgen kreeg ik meteen de Duitse organisatie aan de lijn, die veel begrip toonde. Zij gaan zo snel mogrlijk een nieuw thuis voor Bailey zoeken, want ze willen niet dat hij terug naar Hongarije gaat en ik zal hem terug naar Duitsland moeten brengen. Dat is lastig met corona, maar zal moeten. Zij gaven ook nog wat tips hoe ik moet handelen bij de epilepsie-aanvallen. Had ze wel wat eerder mogen doen.
Om "rustig" te kunnen eten, althans om aan tafel te kunnen eten, heb ik de bench uit de auto gehaald en in de kamer gezet. Dan kan hij daarin tijdens het eten. Hij gaat dan wel tekeer, maar misschien went het. Na de lunch Bailey in de natte sneeuw uitgelaten en kort daarna kwam de gasleverantie. Ik heb nu weer 85% inhoud in de tank.
Alsof Bailey wist wat er ging gebeuren was hij de rest van de dag heel rustig. Eigenlijk te rustig, want hij slaapt dan echt en gaat dat hopelijk ook de hele nacht doen. Normaal gesproken lijken honden te slapen, maar doen dat niet echt, maar Bailey slaapt echt vast. Niet normaal dus. Ik heb dan ook de rest van de dag niet veel gedaan. Alleen gekookt en tv gekeken/gebreid.