Weer een mistroostige dag en niet alleen van het weer. Afgelopen nacht het besluit genomen Bobby te laten inslapen. Het is niet fijn meer voor hem. Hij was al doof, maar nu ook zo goed als blind waardoor hij overal tegenaan botst met zijn kopje. Zijn ogen zijn ontstoken. Zijn gebit was al een drama en hij loopt niet goed meer. Overdag slaapt hij heel veel en blaft zodra hij mij niet in de buurt waant/ruikt, maar ‘s nachts is hij onrustig, kreunt en piept en blaft af en toe.
Na het ontbijt en de honden uitgelaten te hebben de dierenarts gebeld en een afspraak gemaakt. Om 16.00 uur kon ik terecht. Daarna in de badkamer het restant van de tegels afgebikt en de lijmresten waar straks tegels komen. Ook het bad verwijderd. Ik kan toch al niet douchen. Vrijdagmorgen komen ze pas de ketel repareren. Na alle troep opgeruimd te hebben ben ik mij gaan wassen en heb ik mijn haren gewassen aan de gootsteen in de keuken. Lekker ouderwets, eerst keteltje water koken en dan koud water erbij totdat het lekker is en dan maar met een bekertje gieten. Gaat best. De honden weer uitgelaten en de woonkamer waar alle gereedschap etc. staat weer eens opgeruimd. Er was daarna nog iets meer dan een uur over. Bobby was nog steeds aan het blaffen als ik niet bij hem was. Toen hem maar op schoot genomen en de tv aangezet. Op schoot was hij stil en ging slapen. Zo maar afscheid van hem genomen. Bij de dierenarts moest ik meer dan een kwartier wachten, omdat de dierenarts aan de receptie met een vrouw sprak over haar oude hond van 17 die steeds omviel en verder ook veel klachten had. De dierenarts bereidde haar voor om euthanasie te laten plegen. Zij steeds tot huilens toe weer opnieuw het hele verhaal doen. De dierenarts had duidelijk heel veel geduld. Uiteindelijk ging ze thuis met man en kinderen overleggen en was ik aan de beurt. Ze doen dat hier ietsje anders dan bij ons, althans de laatste injectie, die gaat hier direct in het hart. In Nederland doen ze het via een ader in een poot.
Het is nu heel stil in huis als de aga’s hun snaveltjes dicht houden en het is een naar gevoel dat hij er niet meer is. Wel een stuk relaxter en ik kan bij het uitlaten wat verder lopen met Csaba. Bobby heb ik zolang bij Inge in de tuin begraven. Als ik de sleutel van mijn eigen huisje heb, breng ik hem daarnaar toe over.
Verder niet veel meer gedaan in huis, was moe en heb wat tv gekeken.
Wij hadden al gisterenavond gelezen van je besluit om Bobby in te laten slapen. Heel verdrietig! Maar, zoals je schreef, kon hij niet meer en het is goed zo... ☹️
BeantwoordenVerwijderenEen extra kus voor je vanavond! 😘