16 januari 2020

Een verloren dag. Vannacht om een uur of drie wakker geworden met heftige buikpijn. Dat werd steeds erger en ook werd ik misselijk. Vanaf dat moment tot een uur of acht alleen maar naar de wc gegaan, overgeven en diarree. De beesten moesten toch verzorgd dus me naar buiten gesleept en Csaba uitgelaten. Ik hoorde toen de kippen rommelen ergens waar niet hun ren staat. Ik had ze gisteren in de tuin gelaten en ben helemaal vergeten de ren dicht te doen.  Het was weer een mooie dag en ze hebben wel genoten denk ik. Vogeltjes verzorgd en in mn stoel gaan zitten. Ik wilde mijn benen op de voetensteun, maar Csaba was me voor. Eén been erop en Csaba daar weer op. Zo de hele morgen gezeten en ik voelde steeds meer de koorts opsteken. Wel kon ik een kopje slappe thee binnen houden. Om een uur of één  weer met Csaba naar buiten, maar niet ver. Ik had nog wat sla en deze naar de kippen gebracht. Eentje was bezig een ei te leggen in het nachthok en de andere twee liepen netjes met me mee naar de ren, zodat ik die weer dicht kon doen. Daarna naar bed gegaan en met Csaba aan mijn voeten tot na vijven veel geslapen. De koorts was helaas niet gezakt. Weer naar buiten met Csaba en er was weer een prachtige zonsondergang. Dat belooft voor morgen weer een mooie dag. Ik had in m’n beautycase nog zakjes citrosan en hier eentje van ingenomen. Hopelijk zakt de koorts dan een beetje. Heb me niet meer zo beroerd gevoeld sinds 2012 toen we met de kleinkinderen naar Loches in Frankrijk op vakantie gingen.