Op de valreep een laatste blog in 2023.
Na heel veel nattigheid en daardoor vieze blubber hadden we afgelopen week zowaar een paar droge dagen en zelfs zonneschijn. Dan wordt je vanzelf wat vrolijker. Het kostte wel wat meer moeite om te wandelen met de honden door loslopende honden, met de kerstdagen ook van Nederlanders in de buurt, een wei met paarden waar Dexter niet uit kan blijven en niet meer uit wil komen, etc. Toch de meeste dagen wel weer een rustig plekje gevonden.
Vorige week waren ineens de vogels uit de kooi. Geen idee hoe de deur van de kooi open is geraakt. De honden in de slaapkamer gedaan. Gijs ging na een poosje zelf weer in de kooi, maar Roosje moest ik met het netje vangen. Iets wat ze gewend was bij de man waar ze vandaan kwam dus dat ging gelukkig vlot. Nu maar extra (ijzer)draadjes bij de sluitingen van enkele deurtjes zodat ik niet meer voor dit soort verrassingen kom te staan.
Gisteren werd eindelijk een begin gemaakt met het plaatsen van 2 nieuwe ramen en het repareren van het serredak. Vooral dat laatste was heel fijn. Nu regent het niet meer in en kon ik de boel weer netjes indelen en opruimen. Of het lang houdt is twijfelachtig, omdat de transparante golfplaten niet heel sterk zijn. Als het weer kapot gaat zal ik waarschijnlijk kiezen voor de niet-transparante golfplaten. Geen leuk vooruitzicht, omdat ik dan minder licht in huis zal hebben. Wel zal het dan 's zomers minder warm zijn in de serre. De ramen zitten er in, maar de afwerking rondom moet nog. In de keuken moet er een houten dorpel onder komen en in de slaapkamer aan de buitenkant een cementlaagje. Waarschijnlijk begin volgende week zal het klaar zijn.
Twee werkmannen over de vloer, deuren open en 2 ramen er uit was een hele uitdaging. Heel de dag mijn jas binnen aan gehad, Odina aan de lijn (die hapt gegarandeerd in hun kuiten, zelfs aan de lijn moest ik goed oppassen) en Dexter los. Die was eerst een beetje bang, maar de mannen hebben zelf honden en gingen er goed mee om. Dexter vond het daardoor niet meer eng en was heel lief tegen ze. De honden hebben ook een poosje in de slaapkamer gezeten toen ik bij het serredak wat moest assisteren en op het einde even in de auto zodat ze rustig alles konden opruimen en sowieso de poort open moest om weg te kunnen. Helaas ging het toen ook nog even regenen.
Van de week stond ineens Gisèle, de overbuurvrouw, aan de poort. Ze kwam bedanken voor de kerstkaart die ik bij haar (en de andere buren) in de bus had gedaan en gaf me een doosje chocolaadjes. Ze vond de zelfgeschilderde kerstkaart heel mooi. Zelf kon ze dat soort dingen niet, maar zou mij voortaan meevragen als er van de gemeente uit een knutsel/schilderbijeenkomst is. Ook wil ze dat ik mee ga naar mensen in Romenay, Fransen en Nederlanders, 2 km verderop bij het Canal. Afijn, we zullen zien. Wel aardig van haar. Ze wordt binnenkort 72 en kwam er nu pas achter dat ik maar 1 1/2 jaar jonger ben.
Zover voor nu. Morgen een rustige jaarwisseling en op naar een nieuw jaar.
Voor iedereen een feestelijk uiteinde en een nieuw begin van een hopelijk mooi en gezond jaar.
🥂🍾🥳🐾
Geen opmerkingen:
Een reactie posten