Foto van gisteravond. Naast mij Annet en Leslie van no. 21 en Marry van no. 10. We zijn telefoonnummers aan het uitwisselen voor de groepsapp.
Weer een somber en koud begin van de dag. 6 uur wakker. Ik moestnuchter blijven. Om 8 uur bloed laten prikken. Naar huis om te eten en wat huishouden. Dan met de honden wandelen na de campingstoelen bij Jannie en broer en schoonzus afgegeven te hebben. Na de lunch was het weer lekker zonnig en warm. Buiten gezeten tot halfvijf. Honden eten gegeven en omgekleed. Odina thuis gelaten aangezien er voor haar vreemde mannen zullen zijn. Dexter wel meegenomen, omdat hij stout was geweest toen ik hen vanmorgen voor het bloedprikken even alleen had gelaten. Ik had niet, net zoals de vorige keer, de hele keuken leeggehaald. Hij werd alom bewonderd en was heel lief.
Iedereen was er bij de burenborrel behalve de mensen van no. 28, die via messenger contact met mij hadden gezocht. Misschien zijn ze nog niet in Frankrijk. Annet en Leslie waren, zoals ik gisteren al meldde, enkele weken afwezig. Het waren zelfs 5 weken en niet voor vakantie. Leslie heeft ook darmkanker, maar erger dan ik. De tumor zit bij de endeldarm, lastig te opereren, en hij heeft niet alleen uitzaaiingen in de lever, maar ook in de longen. Hij heeft bestralingen gehad en krijgt nog chemokuren. Ze waren verbaasd dat ik ook darmkanker had en dat ik immuuntherapie kreeg. In Nederland, waar Leslie in behandeling is, geven ze alleen immuuntherapie als de kanker erfelijk is, tenminste als ik het goed begrepen heb.
Het was heel gezellig. Ze hebben mij beheerder van de whatsappgroep gemaakt en iedereen is daaraan toegevoegd. Zo kunnen we indien nodig met elkaar in contact komen en elkaar helpen. Kortom, Jannie en ik hebben er, voorzover het er nu naar uitziet, goed aan gedaan om de borrel te organiseren. Annet en Leslie gaan me nog bij hen thuis uitnodigen wanneer hun kinderen weer terug naar Nederland zijn. Zij waren mee naar Frankrijk gekomen. Ze zijn aardiger dan ik in eerste instantie dacht. Leslie was al vanaf het eerste moment helemaal verliefd op Odina. Hij zou heel graag zo'n hond willen, maar door zijn gezondheidstoestand kan dat niet. Ook Dexter vindt hij fantastisch. Odina en Dexter waren heel blij elkaar weer te zien en hebben nog een hele poos gestoeid in de tuin totdat ik het beter vond voor Dexter dat hij ging slapen. Dat had hij gedurende deze dag nog niet veel gedaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten