Helaas was de buikpijn nog lang niet over en moest ik ook nog enkele keren overgeven. Pas om een uur of 3 was het over. Toen nog tot half vijf geslapen. Gelukkig was het goed weer, zodat Odina in ieder geval lekker naar buiten kon wanneer ze dat wilde en dat wil ze altijd wel. Zeker nu er meer mensen buiten bezig zijn en ik dacht te horen dat er bij Chantal werkmensen bezig waren. Ze is zo lief, zeurt nooit. Voorzichtig met thee en kaakjes begonnen en medicijnen ingenomen. Het bleef goed gaan. Eerst wel heel wiebelig, maar later op de avond ging dat ook beter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten