Over de zondag niets te melden. Veel gelezen, buiten gelopen en gezeten.
Het is al weer een week geleden dat ik gevraagd heb om naar huis te gaan en ik heb geen anrwoord gekregen. Ik was vanmorgen al om half vier wakker en kon niet meer in slasp komen. Alvast een tekst vertaald, zodat ik die kan laten zien aan iemand ergens bij de receptie of zo. Helaas niemand te zien. Daarom maar de tekst (beetje aangevuld) per email gestuurd. Misschien dat er dan eens iemand reageert. Daarna weer naar buiten gelopen en helemaal tot aan de doorgaande weg. Toen ik daar op een muurtje zat om deze tekst te typen kwam er ern groepje mannen voorbij. Die heb ik allemaal al eerder voor het gebouw gezien, maar nu denk ik te weten waarom ze geen lichamelijke gebreken hebben. Ze dragen ipv witte armbandjes rode en zijn het verslaafden. Die worden nl. hier ook behandeld. Zal wel bij de therapie horen dat wandelen.
Straks moet ik weer naar fysio, geen zin in, haalt toch niets uit. Vind het ook maar gevaarlijk ivm covid zo dicht op elkaar. Wel met mondkapjes, die overigens bij velen niet goed zitten. Ik heb veel zin om mn spulletjes te pakken en een taxi te bellen. Het enige wat me tegen houdt is dat ik dan geen fysio thuis kan krijgen en ik ook een recept voor mn medicijnen zoals bloedplaatjesremmer en cholesterol nodig heb. Pfff, zo'n spijt dat ik me hiertoe heb laten overhalen.
Update: bij het ronddelen van de medicijnen de verpleegster (dit keer een aardige) aangesproken en haar gevraagd mijn tekst te lezen. Ze begreep mij volkomen en zou het met de arts bespreken. 🤞
Geen opmerkingen:
Een reactie posten