Vroeg op pad vanmorgen en nuchter om bloed te laten prikken voor de volgende immuuntherapie. Om 8 uur de afspraak. De apotheek, waar ik ook heen moet, is pas om 9 uur open. De verpleegster was aan de late kant (en had haar zoontje bij zich) waardoor ik ong. 3 kwartier moest overbruggen. Ik had geen zin om 2x heen en weer naar Chatillon en Bazois te rijden dus de auto vlakbij de apotheek geparkeerd en gaan wandelen met Odina. Na één srraat achter de hoofdstraat loop je meteen steil omhoog en de natuur in, want er staan daar nog maar een paar huizen hoog boven de doorgaande weg. Na de apotheek nog even getankt en naar huis om te ontbijten. Vervolgens de aanhanger achter de auto gehangen. Annet was inmiddels ook weer thuis en na omgekleed te zijn de aanhanger geladen met het glaswol. Het was redelijk druk bij de déchètterie. Ik zag nog iemand die ik kende, maar was niet 100% zeker, maar even later sprak hij me aan en wist ik zeker dat het Jaap Pronk was. Bovendien gaf hij mij een kaartje en toen herkende hij mij ook. Hij heeft 2 jaar geleden in Méas bij het huis van Inge de betonnen konijnenhokken opgehaald om er bij zijn huis een trap mee te maken.
Terug thuis ontdek ik niet de rattenvanger van Hameln te hebben, maar de muizenvanger van Biches. Tot 3 keer toe komt Odina met een muis aanzetten en gooit die op het gras. Ik dacht bij de eerste dat hij dood was, maar toen ik hem met een stuk plastic oppakte aan de staart bleek hij nog te leven. Toch maar met een grote zwaai innhet weiland gegooid. De volgende 2 idem dito. Pas bij de 4e zag ik waar ze ze vandaan had, nl. in de hoek bij de serre en het hek naar de buren. Deze 4e heeft Odina niet kunnen pakken, omdat ik haar waarschuwde. Ik heb deze met een plastic bekertje en een papiertje opgepakt en aan Annet gegeven, die het bij hen onder de heg bij het weiland heeft losgelaten. De rest van de dag was Odina helemaal gebiologeerd door de aanwezigheid van nog meer muizen. Ik had het gaatje waar de eerdere doorheen kwamen afgeschermd met een platte rode dakpan, zodat ze niet meer zo gemakkelijk naar mijn kant konden komen. Na het avondeten ging ik weer eens kijken en zag dat er muizen uit de gaten kwamen, die onderaan de muur van de garage van Annet zitten. Wat wel raar was is dat de muizen wat suffig leken. Ze renden ook niet weg als ze ons hoorden praten. Ze gaan er niets aan doen. Ik zal dus Odina steeds in de gaten moeten houden, want ik vind het wel vies als ze die beestjes pakt. Je weet toch niet wat ze bij zich hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten