Gisteravond mijn slaapkamerdeur open gelaten. Picasso heeft de hele nacht voor mijn bed geslapen en geen enkele keer gepiept. Ik ben wel steeds vroeg wakker nu hij er is. Hij is dat thuis gewend, dat wist ik al. Om een uur of 10 naar het Canal gereden en met hem gelopen. Het is zo lekker rustig daar en hij vindt het heerlijk om los te lopen al gaat hij niet ver bij me vandaan. Sterker nog, een groot deel van de wandeling loopt hij pal naast me.
Daarna kit gaan kopen voor de ruitjes van de kas. Ze waren er voor een groot deel uitgewaaid door de wind gisteravond, maar ook omdat ik de klemmetjes op zijn kop had bevestigd. Via een foto op internet kwam ik daar achter. Vanmiddag dus alle ruitjes er uitgehaald, zoveel mogelijk gekit en de klemmetjes er goed opgezet. Een vreselijk karweitje. Toch nog best koud aan de handen en pijnlijk om de klemmetjes los en weer vast te maken. Dat was het de eerste keer ook al, maar nu nog erger. Om te zorgen dat de kas door de wind niet zou verschuiven ook nog palen op de hoeken in de grond gezet en balken op de grond er langs. Hopelijk komt het ontbrekende deel snel, zodat de deur er in kan. Die heb ik nu met tape ervoor gezet, zodat de wind niet in de kas kan blazen. Morgen van de planken en stukjes paal een soort tafels maken om bakken en potten op te kunnen zetten.
Picasso wordt steeds rustiger en ligt ontspannen in de kamer, niet meer bij de deur. Saskia merkt dat de rust de vrouwtjeshonden goed doet. De pups zijn nog niet ingedaald en het is moeilijk om te merken of bij het loopse vrouwtje het hoogtepunt al over is. Normaal merkt ze dat aan Picasso. Hij moet dus nog zeker een aantal dagen blijven. Vind ik prima. Hij luistert heel goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten