Weer vorst vannacht, maar een prachtige dag volgde. Vanmiddag zelfs even met mijn gezicht in de zon gezeten. Met een dikke winterjas was het even heerlijk buiten zitten.
Een paar ijzeren staafjes in de heg gestoken op plaatsen waar die wat dunner is om te voorkomen dat Cooper er door kruipt, maar ook vossen en zo naar binnen komen.
Vanmorgen zag ik een grote specht, naar later bleek, een vrouwtje, de denneboom in vliegen en even later roffelen op een dode tak van de perenboom. Ik had al eerder spechten horen roffelen in de buurt, maar er nog nooit eentje gezien.
Vandaag eindelijk het gordijn voor de buitendeur korter gemaakt. Het hing eerst dubbel aan de kapstok, maar nu recht naar beneden. Het kostte veel moeite om Cooper eer van af te houden. Hij was vanmiddag sowieso erg ondeugend. Nu ligt hij weer lekker te slapen.
Bij het dichtdoen van de luiken zag ik de overbuurvrouw Gisèle ennzwaaide. Ze kwam meteen oversteken om te bedanken voor de kerstkaart die ik in de bus had gedaan. Ze was niet zeker of hij van mij kwam, omdat ze mijn naam niet meer wist. Nu zal die wel blijven hangen, denk ik. Ze vroeg of ik nog naar familie zou gaan. Nou nee, net zoals Jürgen zei: blijf maar lekker in je bubbel daar. Nu is dat met de nieuwe maatregelen helemaal beter. Hier verandert er nog niets aan de maatregelen, maar ze verwachten dat de 6e golf in januari hier ook opspeelt.
Het puzzelen schiet niet echt op. De lucht is zo moeilijk. Slechts een stuk of 6 stukjes per dag krijg ik gepast.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten