Vanmorgen bleef het wat langer mistig dan andere dagen, tot half twaalf ongeveer. Na alle huishoudelijke en routinezaken begonnen met het opnieuw schilderen van de muur in de keuken. Het bovenste randje was niet netjes en ik kon hier dezelfde verf niet meer krijgen, zodat Annet in Nederland voor mij een blik muurverf heeft meegenomen die er heel dichtbij kwam. Daardoor moest ik wel de hele muur opnieuw doen. Dat is niet veel werk, maar de koelkast en de servieskast moesten wel van hun plaats en die zijn heel zwaar.
In de tussentijd had ik een berichtje gestuurd aan iemand die hier vlakbij woont. Ik zag haar regelmatig voorbij komen op facebook en zij en haar partner hebben een hondencamping in de gemeente Biches tegen de bosrand aan. Het zijn Nederlanders, die hier nu 4 jaar wonen. Op haar facebookpagina zag ik dat zij een cocker hebben en sinds een week of 4 ook nog een cockerpupje. Ik bedacht me dat het voor Cooper erg leuk zou zijn om af en toe eens met andere honden te spelen en cockers zijn daarvoor natuurlijk favoriet. Dus voor hem haar een berichtje gestuurd of zij dat ook zou zien zitten om de honden (en wij uiteraard ook) kennis te laten maken en als het klikt te laten spelen. Is voor de socialisatie van hun pup ook goed dacht ik.
Ze vond het een geweldig leuk idee. Hun pup krijgt maandag de 3e vaccinatie en een paar weken later mag er dan contact met andere honden zijn. Na een paar berichtjes en foto's naar elkaar gestuurd te hebben belde ze mij op. Dat was wat gemakkelijker dan al het getyp. Het klikte zo over de telefoon best goed vind ik. Ze is iets jonger dan ik, 65, en was ook weduwe. Haar overleden man had heel lang getobt met kanker, al vanaf 1986. We hebben dus op dat gebied wat raakvlakken ze heeft ook agapornissen gehad en nu nog duifjes en een kat. Ze is vlak voordat ze naar Frankrijk verhuisde haar huidige partner tegengekomen en samen wonen ze nu hier. Ik ben al eens langs de camping gekomen, maar meer niet. Ze vertelde dat er in Brinay, een gehuchtje op een paar kilometer van mijn huis) 2 mannen wonen, die ook 2 cockers hebben en dat er in Chatillon ook een vrouw woont die de nieuwe pup wil komen bekijken en hetzelfde idee heeft als ik. Het was een leuk gesprek met veel overeenkomsten heen en weer. Overigens heet ze Marla.
Dat kan dus gezellig worden en zeker voor de honden. Ik vond het zo zielig voor Cooper dat hij altijd met mij alleen is.
De muur is goed gelukt en ziet er netjes uit. Meteen achter de koelkast en kast schoon gemaakt. Buiten zal er voorlopig niet geschilderd kunnen worden, de temperatuur moet daarvoor boven de 15 graden zijn en dat is het niet.
Bij de buren is er vandaag niets gedaan. Geen idee waarom niet en Annet ook niet. Ze hoort ook steeds niets van die man. Vervelend, zeker als je er zelf niet bij kunt zijn. Ik kan ook niet gaan kijken, omdat hij de sleutels niet heeft teruggegeven. Hij had wel de ladder van Robin gebruikt, die nog bij hen in de tuin lag. Die stond de hele dag tegen de achtergevel, maar om een uur of zes (het was al donker) hoorden we een geluid waardoor Cooper hard ging blaffen (die is dus best waaks). Toen we gingen kijken lag de ladder weer in de tuin tegen mijn hek aan. Was Luke dus toch even geweest....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten