Vanmorgen was Cooper weer om 6 uur wakker, maar ikhad geen zin om weer zo vroeg op te staan. Heb hem gezegd stil te zijn en weer te gaan slapen. Wonder boven wonder deed hij dat en gaf pas kwart voor acht weer geluid. Super. Na het ontbijt meteen de badkamer schoongemaakt. Is wel een strijd met die boef erbij. Gelukkig wilde hij naar buiten en in die tussentijd kon ik de vloer doen. Daarna afspraak met de kapper gemaakt. Ik wilde dat al eerder, maar vergat steeds te bellen. Nu kan ik donderdag komen. Toen ik net koffie wilde gaan pakken ging de vaste telefoon. Meestal pak ik die niet op, maar dit was een nummer uit de Bourgogne dus nam ik wel op. Het bleek Jan Capello te zijn, een vroeger lid van de tuinclub De Groene Wuuven, die met zijn vrouw bij Oda op bezoek is. Ze hadden van Oda gehoord dat ik nu hier woon en wilden op bezoek komen. Prima en we spraken af om 14.00 uur. Dat betekende wel dat ik als een razende de benedenboel moest gaan schoonmaken. Had ik eigenlijk voor morgen gepland, maar is nu gedaan. Ze waren precies op tijd en het was gezellig. Alleen Cooper was onmogelijk. Hij bleef maar tegen ze opspringen en druk doen. In de bench begon hij te blaffen en naar buiten wilde hij niet. Toen maar aan de riem naast me, maar daar luisterde hij ook niet. Meestal gaat hij dan rustig liggen, maar nu helemaal niet. Totdat ze weer weggingen bleef hij vervelend. Echt niet leuk. Ze wonen nog steeds in Goes aan de Voorstad. Ik ben ooit eens bij hen binnen geweest, volgens mij om kerststukjes te maken, maar zij konden het zich niet herinneren. In ieder geval willen ze dat ik eens langs kom als ik weer in Goes ben (niet eind oktober, dat vind ik te snel).
Het duurde nog een half uur voordat Cooper weer normaal deed. Daarna weer zijn lieve zelf. Ik snap nog steeds niet waarom hij zo deed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten