Een prachtige zonnige dag. Net niet te warm. Na de huiselijke beslommeringen en een uurtje administratie (berekenen hoeveel ik volgend jaar moet bijbetalen aan het CAK) lekker buiten koffie gedronken en wat geborduurd. Daarna een wat late lunch. Toen we weer buiten kwamen zagen we ineens Zinzi, de hond van Annet, buiten zitten. Zij was onverwacht weer hier. Cooper meteen in alle staten. Hij vond het geweldig. Ze blijft een week dacht ik en gaat proberen online te werken. Na het avondeten werd ik door Annet gebeld. Mijn bel deed het niet, waarschijnlijk batterijen leeg, en ze vroeg of ik mee ging koffie drinken bij de broer van Jane, die blijkt dus Jannie te heten (ik kan zo slecht namen onthouden), en zijn vrouw. Het bleek dat zij vanmiddag al had aangebeld, maar dat had ik dus niet gehoord doordat de batterijen leeg waren. Snel Cooper zijn riem aangedaan en de deur op slot. We zijn samen koffie gaan drinken en zijn er tot ong. half tien gebleven en hebben al die tijd buiten gezeten. Het was al donker en de volle maan stond al aan de hemel. Het was nog steeds heerlijk buiten. We hebben weer het een en ander gehoord over mensen in de buurt. Cooper was daar heel onrustig, mede doordat Zinzi erbij was, die overigens niets van zo'n druk klein mormel wil weten, en is bij thuiskomst als een blok in slaap gevallen. Het was gezellig. Ze blijven nog tot 1 september en zullen nog wel een keer bij ons komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten