15 november 2020

Kasten, continuing story.
In plaats van morgen, ben ik deze ochtend weer eens gaan proberen in contact te komen met Ikea, omdat ik zag dat ze ook op zondag bereikbaar zouden moeten zijn. Eerst via de chat. Daar had ik veel sneller contact dan gisteren, maar ze konden mij niet verder helpen. Ik moest toch bellen en ze meldden dat het op zondag rustiger was dus meer kans om er doorheen te komen. Omdat ik nu vaker die lijn gebeld had werd het steeds duidelijker op welk nummer ik moest drukken om verder te komen. Uiteindelijk contact, maar wel een wachtmuziekje. Op de luidspeaker gezet en alvast verder gaan schilderen aan de keukenmuur. Heel vervelend steeds hetzelfde muziekje. Ik weet hiet meer hoe lang ik heb "gehangen", maar had opeens iemand aan de lijn. Ze ging het uitzoeken en ik moest weer wachten met hetzelfde muziekje. Toen ze weer aan de lijn kwam bleek dat de kledingkast was teruggestuurd door de vervoerder en nu niet meer voorradig was en ik moest na 20 november weer bellen want dan zou de kast "weer in stock zijn". Heel vervelend allemaal.
Verder met de muur en tussendoor van een flessenpompoen soep gekookt voor de lunch. Nadat de muur af was gegeten en daarna het kippenhok schoongemaakt, kon die troep mee met de vuilnis morgenvroeg. Alvast de vuilnis bij het hek gezet. Meteen uit de garage een klein wit plankje van de oude keuken meegepakt om onder de lange kast te zetten, zodat de deur goed open en dicht kan. Daarvoor moest ik eerst de schroeven weer uit de muur halen wat met geen mogelijkheid meer ging. Uiteindelijk ze met de hamer zodanig bewerkt dat ze afbraken. Kast op zijn plaats en morgen opnieuw vastzetten, maar op een andere manier. Vervolgens de lederen greepjes aan de kast en de lades gezet. Een precisiewerkje want er moesten nog gaatjes geboord worden. Alvast de bovenkasten in elkaar gezet, zodat ik die morgen kan gaan ophangen. Ik was vergeten dat ik nog kweeperen had liggen uit Méas. Ik kwam ze tegen en heb ze meteen geschild en opgezet om ze op siroop te kunnen zetten. Even uitgerust en toen eten gekookt. Inmiddels was het gaan regenen en stevig waaien. Met extra regencape en laarzen in het donker het kippenhok dichtgedaan en de vuilnis aan de straat gezet. Buurvrouw Annet appte nog of ik in de brievenbus wilde gaan kijken morgen; ze had nog niks van de elektriciteitsaansluiting gehoord. Ik had gisteren nog in hun brievenbus gekeken en er lag niets in. Zij stuurde een foto van hun hond, een witte herder, en ze wilde weten of het bij mij al mooi werd. Na 2 fotootjes gestuurd te hebben vond ze het er al gezellig uitzien en wilde ook graag beginnen, maar dat mag nu niet vanwege de lockdown.