vrijdag 31 juli 2020

31 juli 2020

Deze dag begonnen met het huishoudelijk werk zoals stof afnemen, stofzuigen en dweilen. Het zou ong. 38 gr worden dus beter maar zo vroeg mogelijk dat achter de rug hebben. Om 10.15 u moest ik met Csaba voor controle bij de dierenarts zijn. Die was uiterst tevreden hoe het met hem gaat. Als je niet zou weten dat hij artrose heeft, zou je het nu niet direct zien. Hij loopt goed en is vrolijk. Twee medicijnen zijn weer verminderd en de heftige pijnstilling is er af. Over 3 weken weer op controle. De omgang met Roosje, het hondje van Yvonne, gaat ook goed. Alleen als Roosje te dicht bij zijn stretcher komt als hij er op ligt, laat hij een grommetje horen. Verder gaat het prima.
Met Peter gaat het gelukkig ook de goede kant op. Maandag gaan ze een doppleronderzoek doen, om te zien of er geen verstoppingen in de vaten van zijn benen zitten. Als dat er goed uit ziet is de verwachting dat hij uit het ziekenhuis wordt ontslagen. Via de ANWB kan dan hun jongste zoon ingevlogen worden en kan die hen met de camper naar huis rijden.
Na de lunch is Yvonne weer naar het ziekenhuis gereden en zijn mijn moeder en ik met de honden binnen gebleven vanwege de hitte. Om een uur of vijf kwamen er donderwolken aan, maar nog niet over Méas. Wel alvast de parasols en kussens binnen gehaald. Pas na het eten werd het slechter. Toen ging het heel hard waaien en moesten we heel snel allles bij de camper in veiligheid brengen. De luifel met moeite ingedraaid en alle ramen gesloten. Net op tijd, want ze zouden zeker kapot gewaaid zijn. Het ging daarna wel onweren en een beetje regenen, maar was niet heel heftig. Tegen bedtijd was het weer voorbij. Deze avond televisie gekeken. Morgen wordt het weer zonnig en ong. 31 gr. Prima vakantieweer, maar van klussen of in de tuin werken komt niets met die warmte. Is niet te doen. De dagen daarna voorspellen ze iets koeler weer dus hopelijk kan ik dan weer eens wat doen.
Vandaag ook maar weer eens een rappelletje gestuurd aan verkoopmakelaar en notarisof er al zicht is op een overdrachtsdatum. Ze wachten nu nog weer eens op papieren die de verkopende stichting moeg ondertekenen en opsturen, maar hopen dat ze mij volgende week een datum kunnen geven. Duimen maar weer dat het zo is. 

donderdag 30 juli 2020

30 juli 2020

Vanmorgen bijtijds boodschappen gedaan bij de Bi1 en plâtre en een extra dubbel stopcontact voor de keuken gehaald. Het was echter te warm om ook maar iets te ondernemen. Wel vanmorgen vroeg een (koud) bad genomen en mn haren gewassen, dus weer lekker fris. Ook een koud wasje gedaan, want na 3 weken is bijna alles al eens gebruikt. Het was in een mum van tijd droog met die warmte (34 gr.). Ook te warm om onder de parasols voor het huis te zitten dus de stoelen in de schaduw van een grote seringenstruik gezet, maar ook daar was het haast niet uit te houden. De honden hadden er ook veel last van. Bijna geen wind op een windhoos na, die de ronde parasol met een betonnen voet van 20 kg zo de lucht in tilde en weer neersmakte en daardoor twee houten balijnen brak. De andere parasol, een rechthoek, werd ook ietsje opgetild, maar die zat met touwtjes vast tegen het draaien en bleef toen net op het randje van het stoepje staan en viel niet. Ook was er veel stof en vuil naar binnen gewaaid. Gelukkig zaten wij daar niet anders hadden we de parasol op ons kunnen krijgen.
Vervolgens zijn we binnen gaan zitten met de honden. Dat was beter uit te houden. Aan het einde van de middag het eten gaan voorbereiden en honden uitgelaten en eten gegeven. Precies optijd met het eten klaar toen Yvonne weer uit het ziekenhuis kwam van het bezoek aan Peter, die nog steeds niet eruit mag. Er zijn nu 2 gaatjes te zien, die genezen en dus zal het zeker wel een slang geweest zijn die gebeten heeft. En met Peter zijn medische verleden is dat veel ernstiger dan bij iemand anders. Gelukkig gaat het de goede kant uit.
Weer tot het donker werd buiten gezeten. Het was om 22.00uur nog 28gr. Kort daarvoor waren Maria en Bauke nog langs gewandeld en hebben we bij het hek even gesproken. Zij moesten nog doorstappenom voor donker weer thuis te zijn.

Oh ja, ik geloof dat ik het vergeten ben te vermelden. Een aantal dagen geleden hebben we 's avonds tegen de schemer tegenover het hek op de weg een vos gezien. Ik zag ineens iets bewegen en fluisterde toen wat ik zag. De vos bleef stil staan kijken naar ons alvorens hij/zij het korenveld dat net gemaaid was inliep. Het was best een flinke. 
Gisteren en ook al eens eerder een ree de weg zien oversteken vlak voor de auto. 

woensdag 29 juli 2020

29 juli 2020

Iets vroeger opgestaan, ontbeten en bijtijds vertrokken naar de mensen die de keuken weggaven. Precies een uur rijden vanaf Méas.ik wisr de weg, alleen nop het laatst om het precies goed te doen mijn telefoon op Google maps gezet. Sturen ze me te vroeg rechtsaf en beland ik op de binnenplaats van een groot mooi kasteel. Gelukkig kon ik een rondje rijden, want achteruit steken met de aanhanger lukt me niet. Heb ik al een deukje mee veroorzaakt🤔. Net voor mij reed de postauto en dus die maar gevolgd om op de goede weg te komen. Het was een flink eind binnendoor op een hele smalle weg, ook nog langs een stuwmeer en toen pas kwam ik bij het betreffende huis dat, zo hoorde ik later, de herberg was voor de postkoets die het kasteel aandeed. Een mooi groot en hoog huis. Twee stenen terrassen en 3800 m2 grond. Ze waren er nog maar een paar weken en moesren ik ook nog veel doen. Meteen gestart met slopen van de keuken. Dat ging lekker vlot met z'n drieën. De vrouw des huizes hielp niet echt mee. Ze heeft wel wat naar de auto gedragen, maar dat was het. Om ong. 12.00 uur waren mijn auto en aanhager vol en ben ik weer teruggereden. De mannen waren toen nog bezig met oven en vaatwasser eruithalen en de waterleiding afdoppen, etc. Om 13.00 uur terug in Méas en alles uit auto en aanhanger gehaald en buiten bij de schuur gezet. Gelukkig hielp Yvonne, want het was inmiddels toch wel weer 28 gr. En ik was natuurlijk al behoorlijk moe. Gegeten en weer met auto en aanhanger naar dat huis voorbij Luzy. De keuken was geheel ontmanteld en met z'n drieën ingeladen, zonder huif, want het aanrechtblad was best lang en stak een stuk boven de aanhanger uit. Voorzichtig teruggereden en om 16.45 was ik weer terug "thuis". Alleen met Yvonne het aanrechtblad uit de aanhanger gehaald en toen de huif er weer op. Kan zo blijven staan tot ik de sleutels heb. Het is een prima keuken van het merk SieMatic met een Siemens oven, een vaatwasser, afzuigkap en inbouwkoelkast. Die laatste heb ik niet nodig en heb ik in huis geen plaats voor, maar kan wel bv. in de kelder staan. Ik heb zelfs alle boekjes erbij gekregen. Na het eten de rest in de schuren gezet. Helaas moet ik dat allemaal nog een keer verhuizen. Daarna nog lekker buiten gezeten tot de zon onder ging.

dinsdag 28 juli 2020

28 juli 2020

De dag begonnen met motregen en een frisse temperatuur. Was wel even aangenaam, ondanks de regen toch warm genoeg voor alleen een shirtje en korte broek. Na de ochtendroutine de auto gepakt en naar de mairie gereden. Daar oud papier en lege flessen in en naast de containers gedaan. Helaas flessencontainers tjokkevol, dus toen maar ernaast. Ik wilde roze vuilniszakken halen bij de mairie, maar die bleek dicht wegens vakantie voor een paar weken.
Meteen doorgereden naar de dhz-zaak voor een gipsplaat. Ze hebben die daar alleen van 2m40, maar zijn heel vriendelijk en hebben hem in tweeën gesneden voor mij. Ik moet er toch kleine stukken van snijden.
Eenmaal terug thuis werd het al gauw steeds droger en en piepte de zon er al weer door. Eerst op zoek gegaan naar de speciale gipsplaatbitjes die ik in Nl gekocht had, omdat ik ze hier niet kon vinden. Dat duurde wel een poos, maar toch gevonden. Toen nog een keer de hele auto leeggehaald, omdat ik het slot van de aanhanger niet meer kon vinden, maar dat lag er niet in. Omdat de auto nu helemaal leeg was meteen maar helemaal gestofzuigd. Morgen wordt hij wel weer vuil, maar dan zijn in ieder geval de hondenharen er zoveel mogelijk uit.
Na de lunch is Yvonne weer naar Peter gegaan en ben ik verder gegaan met de koof om de water- en verwarmingsbuizen in de keuken af te maken. Ma kon lekker buiten zitten want de zon was nu helemaal doorgebroken en de parasols moesten weer opgezet. Best een warm klusje, maar ik heb in ieder geval één lange muur helemaal afgekregen. Nu moet dat nog gestukt en geschilderd worden, maar het is al een veel beter zicht. Binnenkort een balkje en nog een gipsplaat halen voor de achterkant van de keuken en dan zijn alle buizen uit het zicht. Na het avondeten toch nog een hele tijd buiten gezeten al was het een stuk frisser.
Morgen de gratis keuken af gaan breken en meenemen. Zal wel een tijd in beslag nemen, want die mensen wonen op een uur rijden van hier en ik schat minimaal twee keer rijden in, dat is al 4 uur en dan nog het werk en in- en uitladen. Gelukkig wordt het volgens het weer bericht morgen niet zo heel warm. De dagen erna wel, zelfs tot 38 gr.!
Bonne nuit.

maandag 27 juli 2020

27 juli 2020

Pfff, wat was het een warme dag! Gelukkig geven ze voor morgen en overmorgen ietsje koeler af. Ik vind 32 gr. net iets teveel, vooral tegen het einde van de middag. Je kunt helemaal niets meer.
Vanmorgen zo vroeg mogelijk de huisarts van mijn moeder gebeld en recepten gevraagd, omdat ze niet genoeg medicijnen bij zich heeft nu ze niet terug naar Nederland kunnen doordat Peter nog in het ziekenhuis ligt. Eigenlijk zouden ze zondag al zijn vertrokken. Ik kreeg meteen de recepten op de mail en heb ze uitgeprint. Toen direct de Nederlands sprekende huisarts hier vlakbij gebeld en een afspraak gemaakt om de recepten door haar in het Frans te laten voorschrijven, zodat we naar de pharmacie kunnen om ze op te halen. Voordat we naar de huisarts gingen eerst even boodschappen gedaan. We werden keurig op tijd geholpen bij de huisarts en direct de medicijnen opgehaald, die helemaal niet duur waren.
Terug thuis kon Yvonne weer met mijn auto naar Peter in Nevers, toch zo'n slordige 45 minuten rijden. Dat is het lastige met een camper, je kunt niet even snel een stad door of zo.
Wij hebben zitten handwerken buiten in de schaduw van wat grote struiken, want bij het huis was het niet uit te houden.
Na het avondeten nog lekker buiten gezeten tot ong. 22.30 uur. 

zondag 26 juli 2020

26 juli 2020

Een iets minder mooie dag. Het begon droog en toen ben ik meteen voor het ontbijt wat onkruid op hopen gaan gooien, maar tijdens het ontbijt begon het te miezeren en er is ook nog een flinke bui gevallen. Vanmiddag weer droog en zonnig met wel wat bewolking en af en toe een stevige wind. Niets meer in de tuin gedaan. Eerst binnen alledrie handwerken en puzzelen gedaan, 's middags is Yvonne meg mijn auto naar Peter gegaan, die nog altijd antibiotica krijgt, en hebben mn moeder en ik buiten gehandwerkt en gepuzzeld. Daarna met z'n drieën gegeten en vervolgens televisie gekeken.

zaterdag 25 juli 2020

25 juli 2020

Vanmorgen na het ontbijt, omdat het dan nog een beetje koel is, meteen met de bosmaaier het stuk achter het huis "schoongemaakt". Vreselijk zwaar en ik was doodmoe ervan. Na het uitrusten en opfrissen geluncht en daarna weer naar Nevers met Yvonne om Peter te bezoeken. Die krijgt nog steeds antibiotica en pijnstilling. Op de terugweg getankt en boodschappen gedaan. Daarna weer met z'n drietjes gegeten en tot 22.00 uur buiten gezeten.

vrijdag 24 juli 2020

24 juli 2020

Vanmorgen, na het ontbijt, eerst de wilde lange takken van de druivenstruik weggeknipt. Ik kon ze niet hjelemaal wegknippen, want aan alle kanten hangen veel trossen druiven. Helaas groeit de druivenstruik midden in een seringenstruik wat het heel lastig maakt om bij te houden, zeket nu er 4 maanden niets is gebeurd. Hopelijk krijgen de druiven nu genoeg zon om nog te rijpen. Daarna was het te warm om nog iets in de tuin te doen en lekker geluierd en gehandwerkt. Na de lunch met Yvonne naar het ziekenhuis in Décize. Haar afgezet en een boodschapje gedaan. Toen ik terug kwam na ong. 45 minuten zat ze al te wachten, omdat Peter met de ambulance naar het ziekenhuis in Nevers was vervoerd. Ze konden hem in Décize niet verder helpen en in Nevers wel. Dus wij ook naar Nevers. We wisten niet waar het ziekenhuis stond dus de borden gevolgd en die stuurden ons midden door de stad. Helaas niet overal borden dus waren we op een gegeven moment het spoor bijster. Even bij een hotel de auto neergezet en op de kaart van de televoon gekeken waar we moesten zijn. We moesten een stukje terug en dan een heel eind langs de Loire rijden en toen nog een stukje naar het noorden. Samen naar binnen, op een plattegrond gezocht waar we moesten zijn, want Yvonne had een kaartje met de afdeling erop meegekregen. We dachten het gevonden te hebben en vroegen een bevestiging, maar werden naar een andere verdieping gestuurd. Daar aangekomen bleken we toch weer terug te moeten waar we eerder waren, alleen veel verder de gang in. Peter ligt op een kamer alleen net als in Décize, maar verder was er nog niemand bij hem geweest. Hij belde de zuster om pijnstilling te krijgen en toen kwam er een dokter, die moeilijk te verstaan was, maar uiteindelijk begrepen we elkaar en kon ik doorgeven dat hij pijnstilling zou krijgen en antibiotica. Even later kwam een broeder, aardige man en goed te verstaan. Hij heeft alle gegevens in de computer ingevoerd en via infuus pijnstilling en antibiotica toegediend. Een "delicatesse" noemde hij het. Hij gaf ook aan dat Peter zeker gestoken of gebeten moest zijn door een beest(je). Daarom was zijn been rood en had hij koorts, maar door wat hij nu toediende zou Peter in 2 dagen beter moeten zijn. Yvonne en ik waren pas om zes uur weer terug thuis. Ma was al ongerust aan het worden, maar wij konden haar niet laten weten wat er was gebeurd, maar omdat ze geen telefoon heeft.
Eten klaargemaakt, gegeten en buiten gezeten tot een uur of 10.

donderdag 23 juli 2020

23 juli 2020

Vanmorgen na het ontbijt naar Cercy la Tour vertrokken om naar de markt te gaan. Het was maar een kleine markt, een stuk of 8 kraampjes in een cirkel, afgezet met dranghekken en een tafeltje met ontsmettingsmiddel enuiteraard mondkapjes op. Alleen bij de nabijgelegen bakker brood gekocht. Verdef niets. Wel een mooi uitzicht, want de markt was op het hoogste punt bij de kerk. Daarna teruggereden en in Biches afgexlagen naar het Canal du Nivernais en doorgereden naar Moulin-Engilbert en zo weer terug via Chatillon en Bazois. Een beetje siteseeiing dus.
Eenmaal terug kreeg Peter veel pijn aan zijn enkel waar hij gestoken was en de huid niet dicht wilde. Hij is naar bed gegaan en wij hebben geluncht. Daarna werd de pijn heviger en hebnik geprobeerd een afspraak met de huisarts te maken, maar die had geen tijd en adviseerde ons naar de urgence in Décize te gaan. Dit gedaan en Peter mocht alleen naar binnen vanwege Covid-19. Yvonne en ik mochten niet mee. Het kon wel 1 à 2 uur duren en we moesten daarna maar terugkomen. Yvonne is toen in de hal gaan wachten en ik ben naar huis teruggereden want ma was alleen met de honden en dat zijn niet de beste vrienden. Bovendien was het al tegen zessen eer ik terug was en moest er ook eten gekookt worden. Het was prima gegaan met de honden, die uitgelaten, althans Csaba, en allebei eten gegeven. Daarna eten klaar gemaakt. Gelukkig stond er simpele pasta op het menu dus gemakkelijk op te warmen. Yvonne appte dat ze met de taxi naar huis kwam. Was nog lastig want de navigatie van de taxichauffeur kende Tintury niet. Gelukkig wist hij wel Rouy te vinden en had Yvonne op de heenreis dezelfde route gereden dus kon ze hem wijzen hoe te rijden. Peter kon niet mee terug, hij moest in het ziekenhuis blijven. Helaas waarschijnlijk een infectie, want hij had inmiddels ook koorts gekregen. Ze hebben foto's gemaakt van longen en been, bloed afgenomen en pijnstilling en antibiotica via infuus gegeven. Hopelijk mag hij morgen naar huis.
Wij dames hebben tot een uur of 10 buiten gezeten. Het was weer een warme dag en het blijft nog een aantal dagen warm hier.

woensdag 22 juli 2020

22 juli 2020

Omdat het vandaag weer erg warm zou worden, vanmorgen om een uur of negen vertrokken. Csaba thuisgelaten want in de auto is het te warm voor hem. Hij vond dat heel erg, maar het is veel beter oor hem om in een koel huis te liggen. We zouden eerst naar Chatillon en Bazois om voor Csaba bij de pharmacie nog capsules te halen, omdat de dierenarts niet voldoende voorraad meer had, maar, ontzettend stom, ik had mijn handtas op de buitenbank laten liggen. Toen naar de Bi1, omdat Peter zijn bankpasje kwijt is en misschien daar verloren had. Helaas niet het geval. Toen nog even in de buurt van de dierenarts gekeken, maaf ook daar niets te vinden. Wellicht heeft hij het al veel eerder verloren. Vervolgens terug langs huis om mijn tas op te halen. Heel stilletjes gedaan, maar Csaba was stil en jankte en blafte niet meer gelukkig. Toen op naar Décize. Via La Machine en daar bij de pharmacie de capsules voor Csaba gehaald. In Décize een rondje gereden om het stadje een beetje te laten zien. Niemand wilde echt te voet het centrum in, dus doorgereden naar de LeClerc om wat boodschappen. Ook een lege gasfles omgewisseld en op het gemakje de winkel door. Er was veel kleding afgeprijsd en alledrie de vrouwen leuke dingen gekocht, terwijl Peter bij de wijn aan het neuzen was. Ma wilde nog een parasol kopen, omdat eentje eigenlijk te weinig is nu het iedere dag zo warm is, maar die hadden ze daar niet naar haar zin. Langs de Bricomarché gereden, maar het was net 12.10 uur en die was dicht tot 14.00 uur. Terug naar huis en in La Machine nog even langs de Intermarché om te kijken of ze daar misschien parasols hadden en dat was zo en niet eens duur. Die gekocht met een zware voet en vervolgens naar huis. Csaba was door het dolle zo blij, maar niet overstuur of zo. Geluncht en toen onder de parasols gezeten, maar het was zo warm dat je er gewoon akelig van werd. De boer, die het weiland gemaaid had, had tijdens onze afwezigheid het hooi al op ronde balen geperst en haalde die vanmiddag één voor één op en bracht ze naar zijn boerderij. Het weiland ziet er weer keurig uit.
Verder niet veel meer gedaan deze dag behalve gegeten en wat gepuzzeld. Tot ong. 22.30 buiten gezeten. Het was toen nog 24 graden.

dinsdag 21 juli 2020

21 juli 2020

Het wordt eentonig, weer een hele warme dag en voor de rest van de week is de voorspelling ook 29 gr.
Best redelijk vroeg op vanmorgen. Na de gebruikelijke zaken weer de bosmaaier gestart en een deel van de achtertuin gemaaid, zodat Peter daar pruimen kon plukken en rapen. Ma en Yvonne hebben zich bezig gehouden met jam maken en eeen pruimentaart voor het dessert. Het pruimen ontvellen was een zware klus. Vervolgens heb ik ook achter de camper het erf gemaaid en nog een stuk bij de auto en aanhager en langs het pad de tuin in. Toen was het te warm geworden en ben ik gestopt. Na de lunch hebben we allemaal gerust en vervolgens buiten gezeten. 's Morgens was de boer, die Beau Do heet (zijn vrouw heet Agaat) begonnen met het maaien van het hele weiland en na 14.00 uur heeft hij al het het hooi nog eens omgewoeld. Nog even een praatje met hem gemaakt. Hij past goed op niet bij de septic tank te maaien en er ligt nog een metalen onderstel van een kar of zo in het weiland. Daar gaat hij ook omheen. Na het avondeten hebben Peter, Yvonne en ik dat onderstel binnen het hek op het erf gesleept, zodat de boer er geen last meer van kan hebben. Later hebben we onder de hazelaar ook nog 5 stukken metalen eg uit het weiland en in de tuin gelegd. Kan hij daar ook geen last van hebben. Tot een uur of elf buiten gezeten en nu naar bed.

zondag 19 juli 2020

19 juli 2020

Een warme dag met bijna geen wind. Vanmorgen na het gebruikelijke ochtendritueel eerst de aanhanger wat dichter bij de schuur gezet en mijn auto ernaast, zodat er voldoende plaats is voor de camper als Peter en Yvonne met mijn moeder komen. Dan nog wat struiken gesnoeid en onkruid op het erf weggehaald. Toch weer een kruiwagen vol.
Daarna het hele huis netjes gemaakt en van slaapkamer gewisseld, zodat mijn moeder in een gewoon bed kan slapen en ik op het luchtbed. Na de lunch gerelaxed en wat gehaakt, wel binnen want buiten was het te warm. Gelukkig gaat het met Csaba niet slechter. Hij kan nog steeds niet op zijn achterpoot staan, maar loopt wel mee naar buiten en zo.
Op de dacebookgroep Marché du Morvan zag ik voorbijkomen dat iemand een hele in oedel weggaf, die de vorige eigenaren in het door hen gekochte huis had achtergelaten. Helaas was ik net te laat voor de wasmachine, maar de keuken was er wel nog. Aangegeven dat ik daar wel interesse in had en ik kan hem woensdag niet over een week komen halen. Wel zelf afbreken, maar er is hulp. Er zit een gaskookplaat, oven, vaatwasser, afzuigkap, etc. bij. Zo op de foto's ziet het er nog prima uit. Iets te groot voor mijn keuken denk ik, maar dat is beter dan te klein.
Tegen het einde van de middag alvast wat voorbereidingen voor het eten gemaakt en terwijl ik daar mee bezig was hoorde ik de camper aankomen. De reis was vlot en goed verlopen. Eerst wat gedronken en toen werd de boel geïnstalleerd. Dat ging allemaal prima. Csaba had eerst nog wat grommetjes tegen Roosje, het hondje van mijn zus, maar later ging hij toch lekker slapen terwijl wij televisie keken en kletsten. Daarvoor natuurlijk eerst gekookt en gegeten.
Nu lekker slapen.

vrijdag 17 juli 2020

17 juli 2020

Vannacht wakker geworden van Csaba. Hij kon niet van zijn stretcher af komen. Ik had de topmatras al op de grond gelegd met een laken erovef, zodat hij daar lekkerder op kon liggen dan op de harde vloer. Ik moest hem helpen, maar hij wilde toch weer terug op de stretcher. Gevolg was dat ik pas om kwart voor negen weer wakker werd. Het was natuurlijk ook zo dat ik best moe was van dat tuinwerk. Uiteraard geen enkel probleem, niets bijzonders te doen. Eerst Csaba geholpen om naar buiten te gaan. Dat ging nog veel moeilijker dan voorheen. Hij kwam niet verder dan de stoep voor de deur en heeft daar een plas gedaan. Was zo schoon met de buitenkraan. Gelijk weer oonder begeleiding naar binnen en op zijn stretcher. Hij heeft heel veel pijn ondanks de zware pijnstilling. Meteen zijn tabletten gegeven en kort daarop is hij in slaap gevallen. Hem even alleen gelaten om de envelop voor de notaris innde brievenbus te sgoppen. Ik heb gekozen om dat bij het postkantoor in Rouy te doen, zodat het zeker is dat het verzonden wordt. Ontbeten, afgewassen, een wasje gedaan en buiten gehangen en gestofzuigd, maar zodat alles weer een beetje netjes is. Het is niet echt zonnig, af en toe piept de zon erdoor, maar dan is het gelijk heel warm. Weer even bij Csaba gekeken, maar hij kon in het geheel niet meer opstaan. Zijn rechterachterpoot houdt hij omhoog en zijn linkerachterpoot schuift helemaal schuin onder zijn lichaam. Weer neergelegd en laten liggen. Wel besloten de dierenarts te bellen zodra die weer open is.
In de tussentijd geprobeerd mijn nieuwe machine te starten. Helaas lukte me dat niet. De handleiding meerdere keren doorgelezen en ik doe alles goed denk ik, maar het ding wil niet starten. Dus maar weer handwerk buiten.
Na de lunch om 14.00 uur de dierenarts gebeld. Die reageerde super vlot. Ze zou meteen komen en ik moest even uitleggen waar ze precies moest zijn. Ze was er binnen een kwartier en heeft Csaba een corticosteroïden injectie gegeven en daarna prednisonpillen achter gelaten voor de komende dagen. Als dit niet werkt weet ze het niet meer.
Weer verder aanhet buitenwerk. Om een uur of vier weer eens bij hem gaan kijken en hij kwispelde weer een beetje. Nog even zo gelaten en om een uur of half zes hem geprobeerd op te laten staan. Hij zal toch wel weer eens moeten plassen. Ik had op youtube een filmpje gezien hoe ze een heel stijf hondje (door tetanusziekte) omhoog hielden en dat was met een (hand)doek onder het lichaam langs te halen en de uiteinden vast te houden. Ik heb een lange smalle hondenhanddoek en die voldeed prima. Ik hield zijn achterlijf omhoog en hij liep met zijn voorpoten vooruit. Eenmaal buiten bleef hij een poosje heel wiebelig staan, maar hij stond weer. Dat was al heel fijn. Ik moest nog even de aanhanger dichtdoen want ik had de benzine voor de bosmaaier daaruit gehaald en zowaar kwam Csaba naar me toegelopen. Heel moeizaam, dat wel. Ik heb hem weer geholpen naar binnen te lopen en eenmaal op zijn kussen een bak met eten gegeven met daarin zijn pillen. Gelukkig wilde hij weer eten, want eerder op de dag wilde hij helemaal niks, zelfs geen stukje worst of koekje. Ook weer behoorlijk wat gedronken, dat is in ieder geval goed. Nu hopen dat het weer niet slechter wordt.
Zelf gegeten en nu dit verslag gemaakt. Best wel weer moe van het tuinwerk.

donderdag 16 juli 2020

16 juli 2020

Wederom een grotendeels bewolkte dag, maar een lekkere temperatuur. Het zat me toch niet lekker dat ik mijn printer niet kon gebruiken en ben aan het puzzelen gegaan met telefoon, tablet en printer. Uiteindelijk, vraag me niet hoe, heb ik drie van de vier documenten kunnen printen. Iets met wifi-direct of zo. Ik kon bij Kees en Annemieke vrijdagmorgen terecht, maar dat hoefde nu niet. Het vierde docoment leek heel veel op een ander met de nota voor de machtiging en was een alleeen-lezen bestand dus kon ik helemaal niets mee doen. Ik heb de makelaar daarover gemaild, maar tot nu toe geen reactie gekregen. Al met al heeft het mij wel de hele morgen gekost. Alles geparafeerd, getekend en zo. Vervolgens gekeken of er een burgemeester te vinden was, want van de machtiging moest mijn handtekening gelegaliseerd worden. Helaas was de mairie van Tintury op donderdag gesloten en die van Biches was de hele week dicht. Toen maar een notaris in Chatillon en Bazois opgezocht en een mailtje gestuurd of ik vanmiddag nog kon komen. Die reageerde heel vlot en ik kon om 17.45 komen.
Na het eten mij opgefrist en nog even naar buiten gaan om wat onkruid te trekken. Natuurlijk bleef ik weer te kang doorgaan, maar wel een lekker stuk opgeruimd. Morgen eerst maar eens de grote stapels onkruid naar achterin de tuin kruien.
Om een uur of vijf naar de Bi1 gereden om grote enveloppen te kopen, want de hele stapel papieren moet naar de notaris in Varzy gestuurd worden (de koopovereenkomst is 21 bladzijden). Vervolgens doorgereden naar Chatillon en Bazois naar notaris Dennis Bloin. Inmiddels ben ik al aardig gewend aan het mondkapje, in alle winkels moet het op en dus ook bij de notaris. Plus handen ontsmetten. Ik hoefde niet lang te wachten, maar eenmaal dat in de spreekkamer kreeg mr. Bloin een telefoontje en dat duurde heel lang. Hij sprak heel snel, maar ik kon toch volgen dat het over een afwikkeling van een erfenis ging. Hij was in het geheel niet gehaast en heel geduldig en vriendelijk tegen de klant die hij aan de lijn had. Uiteindelijk was het gesprek afgelopen en kon hij mijn handtekening op de machtiging legaliseren ofwel certificeren. Om te controleren moest ik een handtekening op een kladje zetten. Hij maakte nog wel even een opmerking dat hij het van het makelaarskantoor wel vreemd vond om een notaris in Varzy te nemen, terwijl hij het pand in een erfenis had gehad. Hij stelde ook dat ik, als ik de keuze had gehad, voor hem zou hebben gekozen, want immers nu koos ik ook voor hem. Dat klopt eigenlijk wel, want bij de bezichtiging in januari hadden Kees en ik eigenlijk wel afgesproken om een notaris in Chatillon te kiezen. Helaas hadden wij geen keus. Aardige man en het kostte mij helemaal niets. Eenmaal weer thuis Csaba uitgelaten en eten gegeven en daarna de getekende documenten fotograferen en uploaden in mijn dossier, fotokopiëren en in de envelop stoppen. Morgen op de bus doen.

woensdag 15 juli 2020

15 juli 2020

Een bewolkte dag vandaag, maar dat was prima, want ik ben naar Décize gegaan om een bosmaaier te kopen en nog wat boodschappen en dan is het voor Csaba niet te warm in de auto.
Op de terugweg een bezoekje aan Annemieke gebracht. Ze was op dat moment alleen, Kees had bezichtigingen en haar dochter met gezin waren ook even weg. Dat kwam dus goed uit. Even bijgekletst en koffie gedronken.
Terug thuis eerst gegeten en toen de bosmaaier in elkaar gaan zetten. Dat was best een dingetje. De foto's in de beschrijving zijn erg onduidelijk en er wordt ook niet vermeld dat je een schroef of zoiets eerst moet losdraaien. Dat was nog wel te ontdekken, maar om het handvat vast te zetten was heel lastig. Een uur bezig geweest om 4 boutjes vast te draaien. Om gek van te worden. Het is nog niet af, want het was tijd om naar de dierenarts te gaan met Csaba. Het blijkt dat het artrose is in zijn rechterachterpoot. Omdat hij deze heeft ontzien is zijn spiermassa in die poot flink afgenomen. Hij heeft nu twee soorten pillen gekregen en ik moet maandag a.s. met hem terug op controle komen.
Op de terugweg langs de boeren gereden die ik maandag sprak over de weide en hen meegedeeld dat ze in ieder geval de komende 3 jaar er weer koeien op mogen zetten en zij zorgen dan dit jaar, 2021 en 2022 voor het onderhoud. Daarna wordt er nader afgesproken. Zij zullen de wei schoonmaken en in september/oktober zullen de koeien er weer voor het eerst op staan. Ze waren er erg blij mee zo te zien.
Eenmaal terug thuis zag ik mailtjes van het makelaarskantoor en werden er diverse doumenten toegestuurd waaronder de machtiging voor de overdracht. Er staat nog geen datum in, maar er zit in ieder geval een beetje schot in de zaak. Morgen eerst maar eens proberen ergens de documenten te printen, want ik heb wel mijn printer meegenomen, maar zonder wifi werkt dat ding niet. Hopelijk mag het bij Kees en Annemieke. Dat zou het gemakkelijkst zijn. Even hun berichten afwachten.
Terwijl ik met die emails bezig was kwam Christophe nog even buurten. Hij zou zondag al komen, maar was nog niet geweest. Na even een praatje over tuinonderhoud en zo droop hij gelukkig weer af. Csaba uitgelaten en eten gegeven en toen eindelijk aan een mijn eigen eten begonnen.
Dat is bijna klaar nu. Daarna maar wat tv kijken.
Tot morgen.

dinsdag 14 juli 2020

14 juli 2020

Nationale feestdag in Frankrijk vandaag. Meeste winkels dicht, etc. Nog rustiger dan anders hier op het platteland. Vanmorgen wat sluierbewolking, maar een lekkere temperatuur. Niet zo vreselijk warm als gisteren, toen brandde de zon echt.
De hele ochtend bezig geweest met reorganiseren van keuken en kamer, die eigenlijk officieel de eetkamer wordt, maar nu als woonkamer dienst doet, omdat de woonkamer nog onbewoonbaar is. De eettafel uit de kamer gehaald en in de keuken gezet. De grote vogelkooi in de kamer en de kamerplanten beter neergezet. Ook de kasten beter ingedeeld, alle servies etc. in de kamer in de kasten gezet en het kastje in de keuken (van de vorige bewoners) gevuld met mijn voorraadbussen, kookgerei, etc. Het campingkastje naast de kooktafel (bij gebrek aan fornuis) gezet met daarin koffie, thee, etc. Op de het kastje koffieapparaat en waterkoker, zodat er meer ruimte is op de kooktafel. Ook de kruiden die ik meegenomen heb gecombineerd met die er al waren netter neergezet. Twee hangplantjes aan de buizen langs de muur gehangen. Het ziet er in beide ruimtes nu veel gezelliger uit en ook praktischer voor eten en zo. Tegelijkertijd gestofzuigd en gedweild in beide ruimtes. Het kostte wel de hele ochtend, maar ben er blij mee.
Daarna naar buiten gegaan en weer een heel stuk "ontgonnen". Inmiddels was de bewolking verdwenen en werd het snel warm. Csaba uitgelaten en gegeten. In de aanhanger gekeken wat er ook al weer allemaal in zat en kwam tot de ontdekking dat de parasol er ook in lag. Deze er uitgehaald en, omdat ik nog geen voet heb, een buisje in de grond geslagen waar de buis van de parasol overheen kon. Het was niet het allerstevigst, maar voor 1 dag ging het wel. Er was ook niet teveel wind, af en toe een briesje. Zo kon ik lekker buiten op het bankje vertoeven.
Toen het weer wat minder warm werd heb ik nog met een grote snoeischaar alle distels op het erf afgeknipt. De takken daarvan zijn heel dik en de stekels heel pijnlijk dus moest het zo. Ik kon nu ook de aanhanger beter op zijn plaats zetten. Helaas kon ik hem niet op slot zetten, want ik ben het hangslot kwijt. Ik heb het als allerlaatste zondagmorgen in de auto gedaan, maar kan het niet meer vinden. Alle tassen, dozen, kratten en de hele auto doorgespit, maar niets. Heel vreemd. Maar weer een nieuwe halen morgen. Ook ga ik morgen een débroussailleuse, ofwel een bosmaaier kopen. Wel eentje waar ook een hulpstuk voor heggen snoeien, etc. bij zit. Ik zie het niet zitten om hier 500 m2 met de hand te doen en straks in Biches ook nog eens 500 m2 met de hand.
Daarna lekker eten en tv gekeken. Ook nog wat administratieve dingetjes in mijn dossier op de makelaarssite gezet, want daar vroeg deze om. Ik heb ze nl. opdracht gegeven zaken zoals verzekering van mijn huis, een bankrekening, etc. te regelen. Nu ik in Frankrijk ben zou ik het zelf wel ook wel kunnen, maar het is toch wel handig als zij het doen. Kost wel wat, maar heb zo minder gedoe.
Dat was het weer voor vandaag. 😴😴😴

maandag 13 juli 2020

Vervolg blog 13 juli 2020

Zondag 12 juli 2020, na 4 maanden in Nederland wegens de corona-crisis, weer naar Méas gereden.
Het was prachtig weer. Ik trof een wildernis aan rondom de boerderij, gras, onkruid, distels allemaal tot een meter hoog op erf, tuin en weiland. Het hek ging daardoor zelfs bijna niet open. Inmiddels was het al 27 gr. zodat het leeghalen van auto, dakkoffer en een paar dingen uit de aanhanger een zweterige aangelegenheid was. Binnen viel het allemaal heel erg mee, hier en daar wat kleine spinnen en wat stofwebjes. Bovendien heerlijk koel binnen.

Maandagmorgen na het ontbijt eerst mijn spullen wat netter opgeruimd en bij elkaar gezet en vervolgens met een lange broek aan begonnen met de bosmaaier het erf te proberen te schoonmaken. Helaas is het onkruid te taai en te groot en ook het gras is te lang om te knippen met de simpele bosmaaier die ik vanuit Nederland heb meegsnomen. Daarna nog een tijd bezig geweest om met de hand de troep er uit te trekken, maar moest er mee stoppen. Het was te warm geworden. Ik hoorde wat landbouwmachines vlakbij bezig en toen maar de stoute schoenen aangetrokken en ernaartoe gelopen om te vragen of ze misschien het weiland bij Inge's boerderij willen maaien. Ze waren bezig om graan te oogsten en op een ander stuk maaien. Het was tegen etenstijd en de maaier kwam meteen naar me toegereden. Daar bleek de vrouw van de boer op te zitten. Ik stelde de vraag en ze zei meteen dat het moeilijk was, omdat zij er dan teveel voor moesten vragen. Zij hadden voordat de boerderij door Inge gekocht werd daar koeien op de wei staan en onderhielden daardoor het weiland. Alleen schoonmaken is voor hen dus niet interessant. Zij wilde het nog wel aan haar man voorstellen. Die bleek op de oogstmachine te zitten en die kwam er ook bij omdat het etenstijd was. Hij beaamde wat zijn vrouw zei, maar vroeg waarom er geen koeien meer op het weiland konden. Ik legde uit dat Inge daar niet voor voelde i.v.m. de vliegen en ze nog niet weet wat ze ermee wil straks. Zij legden uit dat de koeien er in het voorjaar maar 15 dagen op staan en in het najaar ook nog eens 15 dagen. De rest van het jaar niet. Zij waren goede vrienden van de familie van wie Inge de boerderij heeft gekocht. Uiteindelijk dik een half uur met deze mensen staan praten, ze zijn heel aardig en deelden nog mee heel graag Nederlanders in de buurt te willen hebben, omdat die tenminste positief tegenover de agrarische sector staan. Als er nieuwe Franse bewoners in de verkochte huizen komen levert dat voortdurend strijd op. Ik beloof hen Inge alsnog voor te stellen om weer koeien op het weiland te zetten, zodat het in ieder geval wordt onderhouden. Zij zullen dan de koeien keurig binnen stukken met elektrisch lint houden en bij de tuin vandaan houden. Ook kreeg ik nog een compliment over mijn kennis van de Franse taal. Ze vonden dat het gesprek heel goed ging, wat mij wel weer trots maakte.
Eenmaal terug meteen Inge gebeld en dit uitgelegd en zij was het er mee eens om dan in ieder geval de komende drie jaar weer koeien op de wei te zetten. Daarna kan ze altijd nog beslissen wat ze met het weiland gaat doen. Morgen maar eens naar de boeren terug om dit door te geven.
Vervolgens voor de deur een kralengordijn vanuit Borssele aan de deur gehangen, zodat er niet zoveel vliegen binnen konden komen. De hoeveelheid vliegen viel wel mee, maar nu nog minder, dus beter. Het was nog best een klus, omdat er een stuk af moest.
Ook een driehoekdoek voor het woonkamerraam gehangen, zodat het ook daar nog koeler blijft.
Toen naar binnen gegaan en de grote vogelkooi weer in elkaar gezet en de aga's er terug ingezet, alsmede de kleine kooi schoongemaakt.
Inmiddels was het een uur of half vier en heb ik ik mij opgefrsit en ben een boodschap gaan doen. Eerst langs de dierenarts om voor Csaba een afspraak te maken, omdat hij met één achterpoot mank blijft lopen en er duidelijk pijn aan heeft. We kunnen a.s. woensdag terecht. Daarna naar het postkantoor om de beugeltjes van het fietsenrek dat ik van de caravan heb gehaald op te sturen naar de mensen die dat rek van mij hebben gekocht. Dat kon door de coronacrisis ook niet eerder, maar nu gedaan.
Daarna nog een boodschapje en meteen ik ook even langs het huis in Biches gereden. Helaas staat ook daar het hele terrein vol met metershoog gras. Ik ga maar eens snel een nieuwe krachtige bosmaaier kopen, want anders zie ik het ook daar somber in.
Terug thuis was er weer schaduw voor het huis en dat was heerlijk. Lekker op het bankje gezeten. Na het eten nog een beetje takken weggehaald en gezocht naar de kruiwagen en de riek, die ik bijna niet meer kon vinden tussen al dat onkruid, maar uiteindelijk toch gelukt.
Al met al toch een nuttig bestede dag en best veel Frans gesproken.