Begin februari was enerzijds heel rustig, maar anderzijds ook heel heftig. Rustig omdat ik veel thuis ben en alleen met mijn schatten van honden en heftig omdat ik weer eens een aanval van enorme buikpijn heb gehad. Die aanvallen heb ik sinds de operatie van december 2021 en de pijn zit altijd precies op de plaats waar de tumor zat. Ik voel mij heel ziek dan en ben ook vaak misselijk. Kan echt helemaal niks meer en het duurt meestal 24 uur voordat het weer weg is. Daarna nog een dag heel gammel. Het is niet precies duidelijk waardoor het ontstaat al lijkt het er wel op dat het mede veroorzaakt wordt door wat ik eet. Eén sinaasappel dit keer. Ik wist eigenlijk al wel dat dat riskant was, maar wilde toch nog eens een navelsinaasappel eten. Ze zijn zo lekker. Helaas, nooit meer doen! De honden zijn dan zo lief en vragen niet om te wandelen. Gelukkig was het mooi weer en konden ze wel de tuin in.
Ik word bij zo'n aanval bang dat er weer kankercellen groeien. Dat werd deze week nog eens versterkt door programma's op de televisie zoals "over mijn lijk" en bij Humberto een man wiens zoontje op 4-jarige leeftijd aan een hersentumor is overleden, alsmede een bericht dat de chemo bij mijn nichtje eerst leek aan te slaan nu toch niet effectief is gebleken en de tumor is gegroeid en er uitzaaiingen zijn bijgekomen. Zo verdrietig allemaal. Het kost moeite om dat allemaal te verwerken. Over een paar weken zelf ook weer een ct-scan. Nu ik mij weer goed voel is de angst weer weggeëbt.
Donderdag de 16e was de warmste dag dit jaar. Al 17 graden half februari. Bijzonder, maar wel heerlijk. De bloembollen groeien al aardig. Een fijne wandeling met de honden, waarbij we de man met het hondje tegenkwamen die anders altijd aan de andere kant van het Canal liep met het hondje aan de lijn. Dit keer liepen ze bij een ander deel van het Canal en liep het hondje los en dat was leuk voor Dexter die ook los liep. Ze waren al heerlijk aan het spelen voordat de man erbij kwam (ik kon hem niet zien aankomen doordat we ieder aan een kant van een brug waren). Odina ging zoals altijd tekeer tegen het hondje, maar die had ik aan de lijn dus dat ging prima. Nadat de man, die een beetje Nederlands sprak, zijn hond weer aan de lijn had luisterde Dexter heel goed en vervolgden we onze weg. Daarna boodschappen gedaan en nog anderhalf uur in de voortuin onkruid gewied e.d. Kort praatje met Martine, die bij Gisèle op bezoek ging en Chantal gezien, die was ook weer eens een paar dagen thuis. We waren alledrie behoorlijk moe na zo'n mooie middag buiten.
Roosje, m'n aga-vriendinnetje, heeft sinds 6 februari 5 eitjes gelegd. Heel benieuwd of ze dit keer bevrucht zijn. Ik denk nog steeds dat Gijs onvruchtbaar is al doet hij heel goed zijn best. Is heel zorgzaam voor zijn meisje die dit keer heel trouw zit te broeden. Ik zit niet op kleintjes te wachten, maar voor hen zou ik het wel leuk vinden als het een keertje lukt. Over een week zou het eerste eitje uit kunnen komen.
Mijn Nederlandse buren zijn afgelopen weekend weer gekomen voor een week. Ze werken dan vanuit hun huis hier en namen dropjes voor mij mee. 1x in de maand koop ik die op de markt, maar dat zijn hele kleine zakjes en duur. Gek genoeg heb ik daar geen last van als ik er zo af en toe een paar neem. Gisteren vertelde ze dat ze nog een huisje gekocht heeft niet ver hier vandaan. Waar precies zei ze niet, maar wel dat ze 1 april de sleutel krijgen en dat zij dan een half jaar sabbatical heeft. Ze verkoopt het huis naast mij niet, maar ik vermoed dat ze het wil verhuren. Ben ik niet zo blij mee, maar kan daar niets tegen doen behalve een schutting zetten wat mijn uitzicht zal verkleinen. Wellicht een stukje vanaf de serre. Afijn ik zie wel.
De Citroën C3 aircross
is besteld en wordt eind maart of zoveel eerder als mogelijk is geleverd. Met trekhaak, zodat ik mijn caravannetje hopelijk weer mee kan nemen. Het is een SUV dus wat hoger wat prettig is. Voor de honden iets lastiger dus heb ik een loopplank gekocht en oefen al met die te gebruiken.
Gisteren en vandaag bezig geweest met een hoes voor het
kuipstoeltje te maken. Daar zit cremekleurige stof op wat heel besmettelijk is, zeker met 2 grote honden.
Zaterdag bracht Anne-Mieke nog een kratje boeken. Ik kan nu zeker een paar jaar vooruit.
Ik zet niet meer op facebook dat er een nieuwe blog is, want ik heb geen zin in reacties van bepaalde mensen waarvoor de blogs in principe niet geschreven zijn. In het verleden ging het prima dus ga dit weer als vanouds doen, maar niet meer dagelijks😉.
