2 oktober
Iets beter weer, af en toe wat donkere wolken, maar droog tot 's avonds een bui. 's Morgens de opbergruimte in de keuken een beetje anders ingedeeld. Bv. de besteklade uit een diepe lade verplaatst naar een ondiepe en in de diepe pannen gezet, zodat de stofvrij staan. Alle kruiden gechekt op houdbaarheidsdatum en de oudste weggegooid. Het waren er ook veel te veel. Zoveel gebruik ik tegenwoordig niet meer. Voor de overgebleven kruiden nog een oplossing bedenken, want die lagen in de ondiepe lade. Verder niet veel gedaan vandaag.
3 oktober
Goed weer vandaag, nog niet warm. Wassen gedraaid en er zelfs één buiten gehangen. Bijna alles droog ondanks dat er geen wind is. Van de stukjes houten plaat die over waren van het trapluik een kruidendekje gemaakt. Bijna al mijn kruiden kunnen er in. Het was leuk om te doen. Op de zwarte dekseltjes moet nog een sticker komen met de naam van het kruid. Op de andere potjes is dat door de fabrikant gedaan. Ik wilde ze zelf printen, maar kwam kant en klare tegen op Amazon voor een prijs waartegen ik ze niet zelf zou kunnen printen, nog afgezien van het feit dat je daarvoor nog duur zelfklevend printpapier moet kopen. Donderdag worden ze bezorgd. Het trapluik met witte transparante beits geschilderd. Zo is het licht en zie je toch de houtnerf nog.
4 oktober
Bij de buren waren dezelfde mannen als van het isolatie plaatsen bezig met het plaatsen van een nieuwe dakgoot. Toen ik in de auto wilde stappen om met Odina te gaan lopen sprak de "baas" mij aan en zei dat ik zelf mijn klussen deed (zal de buurvrouw wel verteld hebben) en vroeg of hij de boom kon snoeien tegen een speciale prijs. Dan gaan mijn haren overeind staan, want dan wordt het meestal duur. 's Middags, toen hij bij Chantal klaar was, kwam hij naar me foe om de boom van dichtbij te bekijken. Hij wilde hem helemaal weghalen en afvoeren naar de déchètterie. Normaal zou hij €600 rekenen, maar voor mij wilde hij het voor €500 doen. Ik wil niet dat de hele boom weggaat. Dat begreep hij wel. Hij wilde dan alleen de dode stukken wegzagen en alles afvoeren inclusief wat er bij Annet is gevallen bij de laatste harde wind in september voor €300. Dat is nog veel, maar het is ook veel werk en niet ongevaarlijk dus ben ik akkoord gegaan. Hij komt het morgenochtend al doen. Bovendien laat hij alles bij Annet vallen en voert het hout via haar grond af. Uiteraard heb ik haar op de hoogte gebracht. Ze komen overigens aanstaand weekend naar hier dus is het prettig voor ze wanneer de berg met afgebroken takken weg is. In verband hiermee moet de aanhanger weer van zijn plaats. Hij wilde dat wel doen, maar ik doe het liever zelf. Het was ook goed om hem onder het zeil vandaan te halen, want het zeil was blijkbaar poreus. Er stond veel water in de aanhanger. Gelukkig op het doek van de kap, zodat de bodem niet nat is geworden. Nu de aanhanger aan de rechterkant van de tuin gezet, de huif er weer op gedaan en het zeil weggelaten. Al het hout dat onder de boom opgestapeld lag gesorteerd. Een deel is oud afval van het huis en dat moet naar de déchètterie. De goede planken en palen op de pellet naast de garage gelegd. Daar ligt het uit zicht en uit de weg. Vervolgens de braamtakken in de heg gesnoeid en het gras onder de boom (en wat onder de aanhanger stond) met de bosmaaier gesnoeid. Nu kunnen de mannen morgen er goed bij.
5 oktober
Gisteravond nog bericht van Annet ontvangen. Zij willen dat al het hout van de boom bij hun op het terrein blijft liggen. Ze willen het gebruiken voor de kachel. Mij maakt het niet uit, maar ik moet wel snel de werkman hierover inlichten als hij gaat beginnen.
Eerst vanmorgen bloed laten prikken voor vrijdag. Gelijk met Odina gelopen. Er hing nog een lage mist, vooral boven het Canal. De zon doet al flink zijn best. Terug thuis gelijk ontbeten. De mannen zijn ruim op tijd. Ik zie opeens het vrachtwagentje achter bij Annet staan dus ga snel naar buiten en vertel de man wat de bedoeling is. Hij vindt het best en gaat voortvarend te werk. Het is goed dat het gebeurt, want hij kan niet eens ver naar boven klimmen, omdat de boom al voor een groot deel vermolmd is. De leeftijd van de boom en de droogte van de afgelopen zomer eisen hun tol. Er is een flink stuk af, maar het staat prima en de boom zal in het voorjaar wel weer uitlopen. Nu verliest hij al snel het inmiddels rode blad. En Annet heeft veel te zagen. De mannen hebben netjes gewerkt. Het bovenste deel was in het weiland gevallen en daar hebben ze het ook keurig opgeruimd en zelfs aangeharkt. Hij heeft ook het leitje langs de dakgoot, dat een paar weken geleden los is gegaan, uit ei gen beweging voor me vastgezet. Robin zou dat voor me doen, maar die heb ik nog niet gezien. Ik hoop dat hij nog voor mijn vertrek naar Nederland de klus gaat doen. Daarna zal het weer niet zo goed meer zijn vrees ik. Ik kreeg nog een kleine korting omdat hij niet naar de déchètterie hoeft te gaan.
Vervolgens naar de apotheek. Ik moet mijn medicijnen weer aanvullen en een afspraak maken voor de groepprik en de 4e anti-Covid vaccinatie. Deze is op 21 oktober gepland. Ook een boodschap gedaan, want ik wil een ovenschotel met pompoen maken. Vanmiddag lekker in de zon gezeten. Het werd zelfs 23 graden. Heerlijk, maar het zal lange tijd niet meer zo warm zijn. De pompoenschotel was goed gelukt, maar ik kon niet de goede pompoen vinden en degene die ik nu gebruikt heb is wat minder van smaak. Ik zal er toch zeker 3x van kunnen eten.
6 oktober
Vanmorgen wat bewolkt met een zachte temperatuur zonder wind. Ik besluit om met Odina de grote ronde door het dorp te gaan lopen. Achteraf weet ik dat het bijna 3 km is. Heel rustig gelopen en er bijna een uur over gedaan. Daarna allerlei kleine klusjes gedaan. De spiegel, die ik besteld had voor in de woonkamer om het meter"kastje" te bedekken, werd bezorgd. Het kostte me wel moeite om de toch wel zware spiegel op te hangen door de achtergrond. Uiteindelijk toch gelukt. Na de lunch nog het gras gemaaid. Volgende week voorspellen ze regen.
Rond etenstijd liep ik nog even de serre in en toen bleken Annet en Gert er al te zijn. Even met ze gesproken en toen gaan eten.
7 oktober
Vanmorgen weer een immuunkuur. Om 11 uur dus gewoon een rustige start en met Odina langs het Canal lopen. Het was zo windstil dat het water wel een spiegel leek. Regelmatig springen er grote vissen uit het water om insecten te vangen. Deze keer ook weer. Ze zijn grijs van boven en aan de onderkant beige/oranje.
De oncoloog vertelde dat de uitslag van de MRI aangaf dat het stabiel was. Hij gaf me een kopie van de uitslag. Thuis de vertaling bekeken en inderdaad, vergeleken met de MRI van april was er geen verschil. Dus de uitzaaiingen in de lever niet kleiner geworden, maar ook niet groter en ook geen erbij. Jammer dat het niet minder is geworden. Over 3 weken weer een kuur. Ik voel me in ieder geval goed.
Na vanmiddag wat uitgerust te hebben nog een stuk tuin gewied. Het was heerlijk weer geworden met 20 gr. en zonnig.
Saskia heeft voor morgen een wandeling georganiseerd voor de bij haar geboren pups en de moeders (Juliette en Odina)en vader Picasso. Ze komen niet allemaal, maar van ieder nest ongeveer 2 dus zal het een aardige groep worden. Met Odina is het nog een beetje spannend, omdat zij net loops is geweest en misschien nog heel interessant ruikt voor de reuen. We gaan wandelen naar het hoogste punt in de Morvan, Mont Beuvray.
8 oktober
Het is vandaag iets koeler dan gisteren, maar voor wandelen in bergachtig gebied prima. Eerst gewone routine en stofzuigen, want Odina begint al aardig te verharen. Dan toch met haar naar het Canal, omdat het nog niet zeker is dat ze zich goed gedraagt bij de wandeling en dan moet ze in de auto blijven. Om 12 uur weggereden. De autorit is 45 minuten en om 13 uur begint de wandeling. Een prachtige rit naar het hoogste deel van de Morvan. De bomen kleuren al aardig en de weg ligt vol tamme kastanjes. Het laatste stuk is behoorlijk steil. De auto redt het maar net. Bijna iedereen is er al als ik aankom. Ik doe Odina eerst aan de lijn om te zien hoe ze zich gedraagt. Dat gaat heel goed, wel super enthousiast. We gaan op weg en het is al meteen behoorlijk steil. Alle honden inclusief Odina los en ze doet het prima. De reuen reageren ook niet op haar dus de loopsheid is definitief over. Gelukkig maar. Opeens beseft Saskia dat er nog 1 hond met baasjes mist. We lopen weer terug en dan zien we ze. Het is een pup van Juliette, Toundra. Ze was als pasgeborene een schatje, maar is dat nog steeds. Weer terug omhoog. Het terrein loopt ook veel naar beneden en dan weer omhoog. Best zwaar, maar ik red het. Het is prachtig met mooie vergezichten en het is geweldig om met 8 Australische herders en 1 ander hondje te wandelen. We doen er ongeveer 2,5 uur over en bij terugkomst bij de auto's nog wat gedronken en gesnoept. Saskia had allerlei lekkers bij en ook nog een aardigheidje voor de honden.